Archiwum

Numer 1/2019

Written by admin

Koral 1/2019

Koral 1/2019

Numer 1/2019

Kup teraz

Czasy, kiedy to alternatywą dla żywej skały były materiały albo ciężkie jak ołów i dziurawe jak szwajcarski ser, albo zwyczajnie rozpuszczające się w wodzie, na szczęście już minęły. Jugosłowiańska sucha skała i wapienny tuf stanowiły w latach 80. i 90. ubiegłego wieku podstawowy materiał dekoracyjny używany w rafowych akwariach. W przypadku tufu trzeba było mieć trochę szczęścia, ponieważ nie każdy jego kawałek był odporny na działanie wody i wolny od szkodliwych substancji. Mocno porowata, sucha skała wymagała natomiast przede wszystkim siły mięśni i zręczności, bo bez nich tego masywnego materiału nie dawało się przenieść do zbiornika w taki sposób, żeby niczego przy tym nie potłuc. Wielu ówczesnych akwarystów wklejało frontową szybę dopiero po umieszczeniu tych porowatych kamieni w zbiorniku – po prostu lepiej było nie ryzykować. Gama dostępnych rozwiązań była bardzo ograniczona także, jeśli chodzi o aranżowanie skalnych kompozycji. Ryzyko podejmowano niechętnie, tak więc najczęściej po prostu układano kawałki skały jedne na drugich, a całą konstrukcję opierano o tylną szybę akwarium. Aż nazbyt dobrze pamiętam paniczne wołanie o pomoc pewnego znajomego akwarysty, któremu w trakcie nieco niezdarnego majstrowania w zbiorniku kawałek suchej, jugosłowiańskiej skały uderzył w przednią szybę. To spowodowało, że zawartość akwarium, niczym wystrzelona z katapulty, dosłownie w mgnieniu oka trafiła wraz z wodą na dywan w salonie.

Poszukiwania sztucznego materiału dekoracyjnego do rafowych akwariów owocowały czasem także niekonwencjonalnymi strategiami. W roku 1998 Walt Smith z USA prowadził w rejonie wysp Fidżi eksperymenty z cementem. Szybko stwierdził jednak, że materiał ten jest zbyt gęsty i zbyt ciężki. Ten sam człowiek podejmował następnie próby z makaronem, mieszając cement z włoskimi makaronami typu pasta, np.. w kształcie rurek. W jeszcze innych eksperymentach wykorzystywał on również m.in. popcorn i polistyren, a także wdmuchiwał powietrze. Żadna z tych metod nie przyniosła jednak pożądanego rezultatu. Wreszcie Walt Smith wpadł na pomysł, by zastosować powszechnie dostępny na miejscu pumeks pochodzący z podmorskiego wulkanu. Materiał ten występował tam w formie…

W numerze:

  • Magazyn
  • Wywiad
  • Rzadkie i egzotyczne zwierzęta
  • Ceramika rafowa
  • Ceramika rafowa w akwarium
  • Ceramika rafowa w Pesciara – akwaria w Muzeum Skamielin w Bolca (Werona, Włochy)
  • Pseudanthias squamipinnis
  • Podróże:  Ekspedycja Pacyfik: Wymarzone destynacje dla akwarystów
  • Ile chemii potrzebuje koral? Część 3: Pomiary i suplementacja
  • Fotografia akwariowa – odcinek 2
  • Piękne karzełki – naprawdę wielkie
  • Tworzenie modułów z żywej skały
  • Spełnione marzenie
  • Nowości rynkowe
  • Akwarystyka morska w Twojej okolicy
  • Spotkanie specjalistów!

About the author

admin